love

Cinta biasa dari insan biasa….

Awak..
Saya datang lagi hari ni awak..
Sama seperti semalam..
Saya datang lagi di taman tinta ini…
Untuk saya luahkan isi hati saya…
Agar dapat saya ubati kerinduan di hati saya pada awak..

Awak,
Hari ni dalam kelas…
Saya tak leh nk concentrate
Tetibe…
teringat saya masa kiter form 6 dulu…
masa tu lower 6…
awak daftar lewat kat sekolah…
dan mungkin itu takdir awak…
sebab kalau awak tak daftar lewat..
rasanya kita tak akan sekelas…
sebab waktu itu.. kelas lain dah penuh…
hanya kelas saya yang belum penuh lagi…
sebab kelas ekonomi ada dua je..
ekonomi 1 dan ekonomi 2..
dah takdir awak masuk kelas saya..
6 rendah ekonomi 2..

Awak…
First time saya nampak awak kat kelas..
Saya dah hairan..
Yelah,awak kan baru masuk kat kelas saya,
Manalah saya nak kenal awak..
Lainlah kalau awak p tegur saya..
Sebab.. saya kan cute… hehehe..
Then…
Lepas tu saya pergilah tegur awak…
Yelah.. saya kesian tengok awak waktu tu..
Sesorg je kat meja belakang..
Saya pun duk kat belakang jugak..
Tapi dengan kawan saya…

Awak,
Kelakar sangat saya rasa waktu itu..
Yelah… ade ker patut..
Awak daftar lewat sebab kena denggi..
Then.. sebab awak sorang habis satu kampung awak,
Kena sembur ubat nyamuk..
Sedangkan awak kena denggi tu kat jb…
Jauh sangat dari kampung awak…
Kat kl tu…

Awak…
Kali pertama awak senyum kat saya..
Saya dah rasa lain dah…
Yelah.. mestilah saya rasa lain..
Awak tahu saya rasa apa?
Saya rasa…
Saya ni hensem kot?
Sebab tu awak senyum kat saya..
Hehehe.. perasan tol saya ni kan?

Awak,
kekawan awak semua panggil awak ‘ha’,
saya sorang je panggil awak za..
kekawan awak pelik..
tapi saya biasa jer..
bukannya apa..
itu sebab…awak special kat hati saya..
bukan setakat kawan biasa..
tapi..
lebih dari itu..
tapi awak tak tahu tu… tak pe.. saya x kisah pun…
yang penting saya tahu hati saya…

awak…
kat sekolah saya selalu datang lewat,
biasalah… saya kan datang naik motor…
mestilah.. datang lewat…
malas nak datang awal…
tak de wat pe jugak datang pepagi…
kang saya duk gossip…
tambah dosa lak..
better saya duk kat umah dulu…
beramah mesra dengan family saya..
dapat pahala lg…. hehehe

tapi awak,
sejak saya kenal awak..
saya selalu datang awal ke sekolah..
sebab orang pertama yang saya nak jumpa kat sekolah..
adalah awak..
tapi awak tak tahu tu..
yelah.. sapelah saya ni kan? Kan?
Awak,
Hari tu….
Saya luahkan perasaan saya kat awak…
Awak terkejut….
Awak diam..
Seminggu kita macam orang asing…
Tak bercakap..
Seksa sangat saya rasa masa tu…
Nyesal sangat…
Tapi saya tahu…
Kalau saya tak bagitahu awak masa tu…
Saya lagi akan menyesal…
Sebab…
Rupa2nya…
Awak pun sama macam saya…
AWAK CINTAKAN SAYA jugak..

Awak,
Hepinya saya waktu tu..
Sampai mengalir air mata saya…
Gembira sangat saya rasakan..
Bila salam kasih saya bersambut…
Dan sebab saya happy…
Semua orang tahu….
Cikgu-cikgu, rakan-rakan..
Mujurlah.. kasih kita direstui…
Bersyukur sangat saya…
Hingga tak terluah dengan kata-kata..

Awak,
Sekarang ni kita masing-masing terpisah…
Berjuang menuntut ilmu…
Ilmu di dada mesti dipenuhkan…
Walau saya di timur…
Awak di barat…
Cita-cita harus di dahulukan…
Then barulah cinta…..

Awak,
Kasih saya pada awak tak akan pudar,
Sayang saya tak akan luput..
Oleh masa dan ketika..
Malah.. semakin bertambah…
Dari hari ke hari…
Walau apa pun yang kan terjadi…
Saya harap awak pun sama…
Walau kita jauh di mata…
Tapi di hati jangan sekali….
Peganglah pada janji kita…
Percaya pada kasih kita…
Dan berdoalah padaNya..
Moga kita direstuiNya…
Bersama membina mahligai bahagia….
Kerana saya…. Sayangkan awak…..